Za co odpowiada witamina B12?

Witamina B12 jest niezwykle istotna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Witamina ta powstaje z udziałem mikroorganizmów – ciało nie jest w stanie samodzielnie jej wytworzyć, dlatego musimy dostarczać ją razem z jedzeniem.

B12 ma wszechstronne działanie:

• obniża stężenie cholesterolu we krwi,
• odpowiada za wiele reakcji metabolicznych,
• bierze udział w wytwarzaniu czerwonych krwinek, co zapobiega niedokrwistości,
• buduje osłonkę melinową włókien nerwowych,
• bierze udział w wytwarzaniu m.in. serotoniny, co wpływa na zmniejszenie ryzyka wystąpienia zaburzeń nastroju czy snu,
• jest niezbędna do uzyskania aktywnej formy kwasu foliowego, co szczególnie istotne jest w przypadku kobiet, które chcą urodzić dzieci.

Witamina B12 – gdzie występuje?

Źródłem witaminy B12 jest wiele różnorodnych pokarmów. Do naszego organizmu możemy głównie dostarczyć ją za pomocą produktów pochodzenia zwierzęcego. Największe złoża znajdują się w podrobach, takich jak wątróbka drobiowa czy wątroba wołowa. Witamina obecna jest też, choć w mniejszych ilościach, w tłustych rybach morskich – szczególnie bogate w nią są śledzie i makrele. Źródłem B12 są również jaja, sery twarogowe czy sery żółte.

Czy tylko wegetarianie zmagają się z niedoborem witaminy B12?

Popularnym mitem jest stwierdzenie, że z niedoborami witaminy B12 mogą mierzyć się jedynie osoby, które nie jedzą mięsa – w końcu produkty odzwierzęce są największym źródłem tego składnika. Prawda jest jednak taka, że niewystarczający poziom witaminy w organizmie występuje także w innych przypadkach. Czynnikami, które zwiększają ryzyko niedoborów, są m.in. choroby układu pokarmowego, nadużywanie alkoholu, stosowanie leków hamujących wydzielanie kwasu solnego w żołądku czy wrodzone zaburzenia metaboliczne. Oczwywiście wegetarianie są bardzo narażeni, dlatego powinni oni stosować odpowiednią, skonsultowaną ze specjalistą, suplementację.

Jak objawia się niedobór witaminy B12?

B12 pełni ważne role w organizmie. Kiedy więc jej poziom mocno spada, to szybko zaczynamy zauważać objawy powiązane z tym stanem. Mogą one pochodzić z różnych miejsc.

• Objawy związane z układem krwionośnym: zawroty głowy, blada cera, duszność, zaburzenia koncentracji, szybka akcja serca.
• Objawy związane z układem pokarmowym: spadek wagi, utrata apetytu, zaburzenia smaku, nudności, wizualne zmiany na języku, zaparcia i biegunki.
• Objawy związane z układem nerwowym: niedowład, drętwienie części ciała, zaburzenia ruchu.
• Objawy natury psychicznej: różnego rodzaju zaburzenia nastroju i zaburzenia poznawcze.
• Objawy skórne: bielactwo nabyte, zmiana odcienia skóry na bladożółty.

Autor: Klaudia Dzięgiel