Wigilijne czytanie Pisma Świętego
Wigilia to wyjątkowy czas w roku, kiedy to rodziny zbierają się przy świątecznym stole, by wspólnie celebrować oczekiwanie na narodziny Jezusa. Tradycje tego wieczoru są różnorodne, ale jedną z najbardziej uroczystych jest wspólne czytanie fragmentu z Pisma Świętego. Chociaż Kościół nie narzuca konkretnych zasad dotyczących tej praktyki, to wielu wiernych decyduje się na odczytanie opowieści o narodzinach Chrystusa, znajdującej się na początku Ewangelii św. Mateusza i św. Łukasza.
Zgodnie z tradycją, przed rozpoczęciem kolacji wigilijnej, rodziny zbierają się, by wspólnie zmówić modlitwę – często są to takie modlitwy jak: Ojcze Nasz, Zdrowaś Maryjo, czy Wierzę w Boga, po czym następuje odczytanie wybranego fragmentu Ewangelii.
21 W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta*, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. 2 Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz*. 3 Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. 4 Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, 5 żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. 6 Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. 7 Porodziła swego pierworodnego* Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
Pasterze u żłóbka
8 W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. 9 Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. 10 Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: 11 dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. 12 A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». 13 I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: 14 «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania»*. 15 Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». 16 Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. 17 Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. 18 A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. 19 Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. 20 A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.
Dzielenie się opłatkiem i składanie życzeń
Po odczytaniu fragmentu Ewangelii przychodzi pora na jedną z najbardziej wzruszających chwil – dzielenie się opłatkiem i składanie życzeń. Ten moment, choć trwa krótko, jest głęboko symboliczny i pełen emocji. Nie ma określonego szablonu, co do tego, co powinniśmy sobie życzyć. W tym krótkim czasie, ludzie często życzą sobie zdrowia, sukcesów w życiu zawodowym i osobistym, dobrych ocen w szkole czy spełnienia marzeń. To chwila, w której możemy wyrazić nasze najszczersze uczucia i dobre myśli wobec bliskich.
Wigilia to czas, który przypomina nam o wartości rodzinnych tradycji i wspólnego świętowania. Czytanie Pisma Świętego i dzielenie się opłatkiem to praktyki, które wzmacniają więzi międzyludzkie, przynosząc radość i nadzieję. Niech ten wyjątkowy czas będzie dla wszystkich okazją do refleksji, przebaczenia i wyrażania miłości do najbliższych.
Autor: Katarzyna Solecka