Niedźwiedzie w Baligrodzie
Małe niedźwiedzie w Polsce zwykle rodzą się w okresie od stycznia do lutego, ale czasami może to nastąpić również pod koniec grudnia lub w marcu. Jest to zależne od okresu godowego, który w przypadku tego gatunku przypada na wiosnę, a także od długości ciąży, która trwa około 7-8 miesięcy. Niedźwiedzice rodzą zwykle 1-3 młode, które pozostają z matką przez okres około 2-3 lat, ucząc się od niej, jak zdobywać pożywienie i radzić sobie w dziczy.
W Nadleśnictwie Baligród zaobserwowano dwa maluchy, które z entuzjazmem poznają świat. Widok brykających niedźwiadków skradł serca internautów, którzy nie szczędzili komplementów pod publikacją.
To jest piękny filmik, te maluchy są urocze a z nimi wspaniała i dostojna mama!
Niedźwiadkom jeszcze najlepiej baraszkuje się, są pełne radości, na naukę nie mają ochoty.
Niedźwiedzica jest cierpliwa, stara się jak najszybciej najeść, jednocześnie mieć w zasięgu wzroku swoje potomstwo. Dziękuję za filmik
Cudny filmik o niedźwiedziej rodzinie rozkoszne są piękne, ale niedźwiedzica groźna
Rozkoszne futrzane kuleczki, oby natura je chroniła. Dzieciństwo jest takie krótkieCoś pięknego... Z odległości są takie kochane. Cudna rodzinka, cudna!
Maluchy są przesłodkie
Misiaki słodziaki i łobuziaki miło widzieć taką szczęśliwą rodzinę
Mama bardzo głodna. A maluchy rozrabiają, choć mama usiłuje ich nauczyć, co mogą jeść. Cudowny obraz mamy z pociechami
Co zrobić, gdy spotkam niedźwiedzia na szlaku?
Niedźwiedź brunatny jest największym drapieżnikiem żyjącym w polskich lasach. Pomimo krępej, niezgrabnej budowy ciała i niemałego ciężaru (dorosły osobnik może ważyć nawet 350 kg) potrafi szybko biegać, skakać, pływać oraz wspinać się na drzewa i skały. Na krótkich dystansach może osiągać prędkość do ponad 50 km/h. W Polsce jest pod całkowitą ochroną. Co robić, gdy spotkamy przedstawiciela tego gatunku w czasie spaceru?
Niedźwiedzie najczęściej nie atakują ludzi, jednak zaniepokojone, sprowokowane czy przestraszone mogą być niebezpieczne. Najrozsądniej nie zapuszczać się w głąb lasu i nie schodzić ze szlaków. Trzeba jednak pamiętać o tym, że wędrowanie po wyznaczonych trasach nie zapewnia nam bezpieczeństwa na terenie zamieszkiwanym przez drapieżniki. Gdy zauważymy niedźwiedzia, pod żadnym pozorem nie wolno iść w jego stronę.
Trzeba powoli wycofać się na bezpieczną odległość. Podczas bezpośredniego spotkania niedźwiedź najczęściej schodzi człowiekowi z drogi i zaszywa się w najbliższych zaroślach. Może się jednak zdarzyć, że zacznie szarżować w naszą stronę. Nie należy wówczas ulegać panice, gdyż może to wywołać agresję zwierzęcia. Niedźwiedzie często markują atak, a po kilku krokach stają w miejscu i odchodzą.
Nasza ucieczka mogłaby je sprowokować do dalszej pogoni. Pamiętajmy, iż potrafią biegać z prędkością do 50 kilometrów na godzinę, więc bylibyśmy skazani na przegraną. Nie ma znaczenia, czy uciekalibyśmy w górę, czy w dół stoku.
Wejście na drzewo nie zawsze nas uratuje, bo niedźwiedzie wspinają się lepiej od nas, choć nie zawsze im się chce. W Ameryce Północnej, gdzie ataki niedźwiedzi na turystów są dość częste, poradniki zalecają, aby położyć się na brzuchu, osłonić głowę rękami i udawać martwego.
Ratowanie się poprzez dawanie niedźwiedziowi kanapek czy zrzucanie plecaka może być skuteczne, ale tylko na krótką metę. Porzucony bagaż na chwilę odciąga uwagę zwierzęcia, ale co rzucić, gdy niedźwiedź szybko pochłonie przynętę i – zachęcony pierwszym sukcesem w zdobywaniu pokarmu – ponownie nas dogoni?
Autor: Katarzyna Solecka