Dokładnie dwadzieścia lat temu, w lipcu 1997 roku, Polska została dotknięta największą powodzią w historii. Zginęło prawie 60 osób, szkody oszacowano na prawie 3,5 miliarda dolarów. Polacy licznie zaangażowali się w pomoc poszkodowanym. Organizowano akcje ratunkowe, zbieranie darów, pomoc w naprawianiu szkód. Dla wielu tamte wydarzenia na zawsze będą już kojarzyć się z tym utworem, który służył kampanii pomocy powodzianom.
Zalaniu ulegały całe osiedla, a nawet miasta. Ludzie niejednokrotnie gromadzili się na dachach i czekali na pomoc, której mógł im udzielić jedynie helikopter. Wielu z nich straciło dobytek swojego życia. Powódź niczyła domy, plony, drzewa, drogi i zabijała zwierzęta... Woda przenosiła śmieci, chemikalia, wypłukiwała cmentarze i stawała się groźną trucizną. Liczne stacje telewizyjne i radiowe przestały w tamtym czasie emitować swoje codzienne programy zamieniając się w całodobowy serwis informacyjny, który miał pomóc powodzianom w zdobyciu pomocy i informowaniu pozostałej części kraju na temat sytuacji poszkodowanych.
Tak te wydarzenia zachowały sie w kronice Raciborskiej Telewizji Kablowej:
Oraz w Kłodzkiej Kronice Informacyjnej:
Naprawdę ciężko uwierzyć w to, że to co widać na tych zdjęciach jest prawdą:
Powódź tysiąclecia była ogromną tragedią, ale też przykładem wielkiej, szczerej, ludzkiej solidarności i pomocy.
W rocznicę katastrofy pojawiają się różne projekty upamiętniające te wydarzenia. Między innymi, w Opolu narodził się pomysł na wspomnienie tamtego wydarzenia. Zdjęcia sprzed 20 lat mają zostać dopasowane do miejsc, gdzie zostały zrobione.